Het is inmiddels september wanneer ik bij de post weer een geboortekaartje mag openen en zie dat Evelien en Robin, zijn bevallen van de tweede. Een leuk kaartje van een mooie meisje!

De vakantieperiode is nu echt voorbij en alle scholen zijn weer begonnen.

Marjolijn en ik hebben het druk met het combineren van alle  werkzaamheden die op ons afkomen. Marjolijn heeft een drukke echopraktijk http://www.vcgooi.nl/ waar, door de nieuwe 13 weken echo, het echoapparaat overuren aan het draaien is. Ik werk in een huisartsenpraktijk en daar is altijd wel wat aan de hand. Een zwanger, een ander met pensioen, weer een ander ziek dus daar ben ik zeer welkom. Welkom om alle uren die ik “over” heb, mee te helpen.

Maar ons eigen kindje, onze cursus, vergeten we niet. Er zijn al weer heel wat stellen langs geweest voor de live-sessie van de combicursus. Zo zijn we ook begonnen met een live sessie met een groepje. Dat moet weer kunnen, gezien de nieuwe maatregelen.

En dan hebben we de podcast nog, Onze laatste aflevering vertelden Robin en de zwangere Evelien over hun ervaring met onze cursus al enige tijd geleden toen ze hun eerste kindje verwachtten. Het was een feest om te horen hoe zij de geboorte samen hebben beleefd.

We hebben toen met hen afgesproken dat we aan onze luisteraars en cursisten zouden laten weten hoe het met de geboorte van hun tweede dochtertje is gegaan. Evelien heeft gelukkig de tijd genomen om het op papier te zetten. Dus bij deze: het geboorteverhaal van Pom, geschreven door haar mama Evelien.

Op maandag 16 augustus om 19.00 zaten Pluk, Robin en ik op de bank. Pluk dronk haar fles voor ze gaat slapen. Het eten voor vanavond zit al in de oven. En toen braken mijn vliezen.
Omdat Dropje nog niet is ingedaald, moet ik eerst gaan liggen. De verloskundige gebeld, ondertussen gezellig op de bank samen gegeten. De verloskundige (Jasmine) is er rond 1930. Jasmine kan voelen dat de baby is ingedaald. Wat betekent dat ik weer mag gaan bewegen om hopelijk de weeën op te wekken.

We besluiten een wandeling buiten te gaan maken. Pluk slaapt ondertussen. Ik verlies af en toe wat water, maar lopen gaat prima. Tijdens het wandelen rommelt het wat in mijn buik. Eenmaal terug thuis gaat Robin het bad opzetten en vol laten lopen. Ik ga even douchen en loop wat op en neer door het huis. Ik kan merken hoe meer beweging hoe sneller de weeën toenemen. De yoga muzieklijst staat aan, het bad is vol en lekker warm, lavendel geurtje, foto van mama en een kaarsje bij haar foto precies zichtbaar vanuit bad. Het voelt heerlijk ‘zen’ in huis.

Omdat Pluk in 4.5 uur ter wereld kwam zijn we door de verloskundigen regelmatig toegesproken dat we meteen moeten bellen zodra er bij Dropje iets gaat starten. Daardoor houden we in ons hoofd er rekening mee dat deze bevalling nog sneller gaat. Soms zijn we gedurende de nacht hierdoor wat in de war en neemt ons hoofd het teveel van ons over en kan ik iets minder goed in mijn relaxte ‘flow’ blijven.

We gaan de nacht in. Ik wissel regelmatig van bad, naar bed, we luisteren naar de scripts en dommelen zelfs af en toe een beetje in een lichte slaap. Ik merk dat dit de weeën een beetje doet afnemen. In bad eet ik regelmatig een perenijsje. Dit is fijn tegen de misselijkheid en helpt mijn hoofd koel te houden.

Om 04.00 bellen we Jasmine opnieuw omdat ik denk dat ik een perswee voel. Ze komt meteen en meet mijn ontsluiting. Dit blijkt dan 4 cm te zijn. Een grote tegenvaller (voor het hoofd…) Ze adviseert ons wat meer te gaan bewegen en lopen door het huis in de hoop dat de weeën wat toenemen. Dit helpt. Vanaf dat moment komen ze snel achter elkaar en moet ik veel overgeven tegelijkertijd. Dit is een lastige fase. Robin loopt overal waar ik ga achter me aan. Met emmers en teiltjes. Ook geeft hij tegendruk op mijn rug, want daar zitten de weeën. Dat geeft enigszins verlichting, maar het is een pittige fase.

Om 06.10 voel ik de eerste perswee. Ik zit op dat moment op het bed en ik verplaats me meteen naar het bad. Jasmine geeft me kort een heldere instructie over de persfase, ik moet heel even kort schakelen naar dit andere type wee, maar dan ga ik er vol voor.

En kort daarna, om 06.18, pak ik je aan, mijn lieve dochter, en lag ik je op mijn borst, mijn lieve dochter. Je hebt de navelstreng om je nek zitten, deze halen we er rustig vanaf. Je bent zo mooi, zo gaaf, helemaal zacht en roze en je ruikt net zo lekker als je zus. Ons kind, Onze mooie Pom Elline. Je weegt 3340 gram.

Ik heb het gelezen en het ontroert me. Natuurlijk ken ik Evelien en Robin en ik zie het helemaal voor me omdat ik verloskundige ben. Maar ook omdat er bekende dingen voorbij komen waardoor ik weer zie dat onze cursus ook bij een tweede bevalling steun en zelfvertrouwen geeft.

Wij wensen Evelien en Robin veel geluk met hun twee dametjes.

Ben je benieuwd geworden naar onze cursus en hoe dit jullie kan helpen?

Neem een kijkje op de website en/of luister onze podcast. https://www.subsense.nl/zwanger-dit-wil-je-weten/